Kar Eğlencesi

Kar Eğlencesi

O gün geceydi ve ben de tabii ki uyuyordum. Sonra sabah oldu ve kuşum Bulut, beni uyandırdı.

Sonra uyandım, pencereden dışarı baktım. Dışarıda kar vardı! Hemen annemin yanına koşup

‘’Dışarıda kar var’’ dedim.

 

Annem’’ tamam kızım üstünü giyin, kahvaltı yapalım sonra çıkıp, oynarız’’ dedi. Sonra hemen odama koşup, üstümü giyindim. Sonra annemle beraber yemek yerken babam geldi. Üçümüz beraber kahvaltı ederken abim geldi. Hey söylediğimi çaktırmayın da abimin adı ‘’ Eren.’’ Neyse sonra kahvaltımızı yapıp kızaklarımızı çıkardık. Ve kızaklarımızı elimize alıp, dışarı çıktık. Kızakla kayabilmek için tepeye çıktık.

Tepeye çıkarken abim beni kızakla beraber çekti ve ben de acayip çok eğlendim. Tepeye çıktığımızda hiç basılmamış karlar vardı. Tabii ki ben hiç dayanamayıp, onların üstüne atladım. Ama sonra kalkıp, atladığım yere baktım. O güzelim dümdüz, yeri bozmuştum. Çok üzülmüştüm ama ok yaydan çıkmıştı. Neyse üzgün konuları atlayalım. Sonra teker teker kızaklarımızla kaydık bir kere ben en büyük kızağa bindim. En büyük kızak olduğu için bana büyük geldi. Ama artık çok geçti kaymaya başlamıştım bile.

Baya kaydıktan sonra ağacın altına ÇAKILDIM!!! Canım çok acımıştı. Sonra zekilik yaparak, az bir kar alıp, acıyan yerime sürdüm. Acısı geçmişti. Sonra fotoğraf çekilmek için tepenin merdiveninin oraya gittik. Fotoğraf çekindik. Sonra merdivenden uzaklaşınca abime yine fotoğraf çekme şakası yaptık.

Nasıl mı? Gelin anlatayım. Önce, babam telefonu eline aldı ve fotoğraf, yerini açtı. Sonra abimi arkaya git git git git diyerek, götürdü. Sonra çaktırmadan abime doğru gittik ve onu kara attık. Niye mi kara attık?

Gelin anlatayım. Çünkü o bize çok kartopu atmıştı ama o yeterince kar olmamıştı. O yüzden onu yere atmıştık. Ve son olarak da bir kere kaydık. Sonra eşyalarımızı toplayıp, tepeden indik. Tepeden inerken de abim beni kızakla yine çekti. Yine çok eğlendim. Sonra kapının önüne geldik. Kapının önünde beslediğimiz bir KEDİ vardı. Adı Pekmez. Pekmezin bir tane abisi var, aynı ben gibi. Abisinin adı Tahin. ‘Tahin, Pekmez’ Neyse sonra karda Pekmez GELDİ! Ben Pekmez’i severken abim ve babam kardan adam yapmaya başlamış bile!  Pekmez’i kucağıma alıp, kardan adamın oraya gittim. Pekmez kucağımdayken kardan adamı yapıyordum. Aklıma bir fikir gelmişti.          Hemen en büyük kızağa koştum. En büyük kızağı elime kaptığım gibi Pekmez’in yanına koştum ve Pekmez’i kızağa koydum sonra abim ve babamla kardan adam yaptık. Sonra kardan adamla beraber fotoğraf çekindim ve Pekmez’e yaptığımız yuvanın içine soktum.

Sonra, biz kartopu savaşı yaptık ve ben basılmamış karlardan biraz aldım, eve çıktık. Aldığım karı hemen bir tabağa koydum ve sıcacık suyla banyoya girdim. İşte son kar hikâyem böyleydi.

Bir sonraki hikâyemde görüşürüüüüz.

 

Zeynep İRİTAŞ

16 Ocak 2019