İstediğim meslek

O gün sekiz yaşındaydım. Ve en çok istediğim meslek veterinerlikti. Büyüyünce veteriner olacaktım. Çünkü hayvanları çok seviyordum. Düşünebiliyor musunuz? YILANI BİLE ÇOK SEVİYORUM. Neyse Allahtan bir köpek ve kuşum var. Ona şükür edeyim. İkisi de çok iyi anlaşıyorlar nedenini siz de biliyorsunuz. Çünkü küçükken onları birbirleriyle anlaştırdım. Neyse o gün sürekli veterinerliği düşünüyordum. Efendim?

< Evet, tatbikî de o hayvanların kanlarını görmeye kıyamıyorum ama yine de o zaman hayvanları iyileştiriliyorsun ya o yüzden. >

Her neyse ben veterinerliği düşünürken annem beni çağırdı. :

_ Haydi, gel kızım. Sana büyük bir sürprizim var. Dedi.

_ Tamam, hemen geliyorum. Dedim ben de sürprizleri severim.

Koşarak annemin yanına geldim. Gerçekten de büyük bir sürprizdi. Annemin arkadaşı veteriner ve bugün Cumartesi o yüzden beni iş yerine götürüyordu. Ve ben çok sevinmiştim. Gerçekten gidiyordum. Çok ciddiydi. Çok sevindim ve sonra gittik. Annemin arkadaşına yolda giderken ona çok teşekkür edecektim ki veteriner polikliniğine geldik ve aklımdan çıktı! Annemin arkadaşının adı Aslı’ydı. Aslı ablama sordum: Aslı abla müşteri ne zaman gelir? Dedim

Birazdan dedi.

Sonra müşteri geldi. Bir tane köpek getirdi. Köpekleri çok seviyordum. Köpeğe Aslı ablamla beraber baktık. Köpeğin durumu çok da kötü değilmiş Aslı ablam söyledi. İçim rahatlamıştı doğrusu. O küçük müşteri gittikten sonra akşam olmuşt

Veteriner muayenehanesinde geçirdiğim vakit çok hoşuma gitti. Veteriner olmak istediğimi daha da hissettim. O zamanı sabırsızlıkla bekliyorum. Umarım her şey yolunda gider.

Görüşürüz.